Cesium-137 of 137Cs is een instabiele radioactieve isotoop van cesium, een alkalimetaal met een te groot neutronenoverschot. De isotoop komt van nature niet op Aarde voor. Cesium-137 ontstaat door kernsplijting van zwaardere elementen, zoals uranium en plutonium. Het is - naast jodium-131 en cesium-134 - vrijgekomen bij de kernramp van Fukushima. Ook tijdens de kernramp van Tsjernobyl is de isotoop ontstaan. 1 gram cesium-137 bezit een activiteit van 3,215 terabecquerel. Kleine hoeveelheden cesium-137 worden in de nucleaire geneeskunde gebruikt voor brachytherapie.
Radioactief verval
Cesium-137 vervalt door β−-verval naar de isotoop barium-137:
In het merendeel van de gevallen vervalt cesium-137 naar een metastabiele toestand van barium-137. Die vervalt binnen enkele minuten naar de grondtoestand van barium-137 onder uitzending van een gammafoton.
De halveringstijd van cesium-137 bedraagt 30,2 jaar.
Bronnen, noten en/of referenties