Canon EF-lensvattingDe Canon EF-lensvatting werd in 1987 geïntroduceerd en is de standaardlensvatting voor camera's in de Canon EOS-familie. EF staat voor "Electro-Focus"; het focussen gebeurt door een compacte motor die in de lens is verwerkt. De EF-lensvatting maakt gebruik van een bajonetsluiting en alle communicatie tussen objectief en camera vindt plaats via elektronische contactpunten. In 2003 introduceerde Canon de EF-S-lensvatting, een afgeleide van de EF die uitsluitend gebruikt kan worden door EOS-camera's met een APS-C-sensor. EF-lenzen kunnen wel gebruikt worden op EF-S camera's, maar niet andersom. In oktober 2012 werd de EF-familie verder uitgebreid met de EF-M-lensvatting, speciaal ontwikkeld voor de spiegelloze cameralijn die Canon eveneens onder het EOS-label uitbracht. EF-M-camera's kunnen met een optionele adapter ook van de andere EF-lenzen worden voorzien. GeschiedenisDe EF-lensvatting verving zijn voorganger, de FD-lensvatting die een mechanische koppeling had voor de instelling van het diafragma. Ze konden, op enkele uitzonderingen na, uitsluitend handmatig worden scherpgesteld. Slechts vier objectieven hadden een automatische focussering, die geheel in het objectief plaatsvond zonder koppeling met de body. Met de komst van de EF-lensvatting was het niet langer nodig om een mechanische verbinding met de lens te hebben wat de duurzaamheid van het product ten goede kwam. De aansturing van de lens gebeurde met de nieuwe lensvatting nog uitsluitend elektronisch. Op basis van de EF-lensvatting zijn meer dan zestig lenzen op de markt verschenen, variërend tussen 8 en 1.200 mm. Sommige EF-lenzen zijn voorzien van extra's zoals Canon's Ultrasonic Motor Drive (USM), Image Stabilization (IS), Diffractive Optics (DO) en fluorieten en asferische lenselementen. VeelzijdigheidDankzij de grote diameter en relatief korte afstand tussen vatting en sensor (44 mm) is de EF-lensvatting gemakkelijk te gebruiken in combinatie met adapters. Zo kunnen met een hulpstuk bepaalde lenzen van Nikon, Olympus en Leica bevestigd worden. Lenzen van de FD-lensvatting zijn doorgaans niet compatibel met een EF-camera. Alleen een adapter met optische elementen maakt dit voor enkele telelenzen mogelijk. Zaken als autofocus en diafragma zullen manueel moeten worden ingesteld. Lenzen van derdenMeerdere bedrijven maken lenzen geschikt voor de EF-lensvatting. Onder andere Samyang, Schneider, Sigma, Tamron, Tokina en Carl Zeiss bieden alternatieven voor Canons eigen lenzen. Het gebruik van deze lenzen wordt echter niet door Canon ondersteund. Aangezien Canon de details van de camera-lens-communicatie niet vrijgeeft kunnen soms problemen ontstaan wanneer een verouderde niet-Canon-lens op een nieuwe body wordt gebruikt. Bediening en eigenschappenCanon EF-lenzen beschikken doorgaans over meerdere controlemogelijkheden om de lens te beïnvloeden. De mogelijkheden verschillen van lens tot lens waar de basismodellen zeer beperkt instelbaar zijn tot de professionele exemplaren die veel meer mogelijkheden bieden. Hieronder een lijst met deze mogelijkheden, vindbaar op EF-lenzen. Bevestigingindicator: Elke EF-lens beschikt over deze indicator, op EF-lenzen een rode stip en op EF-S-lenzen een wit vierkantje. Hetzelfde symbool is ook terug te vinden op de camera en zorgt ervoor dat de lens snel en gemakkelijk in de juiste bevestigingspositie gebracht kan worden. Scherpstelring: Met de scherpstelring kan het beeld handmatig worden scherpgesteld. Hoewel meestal uitgevoerd als aparte ring op de lens is er bij een aantal goedkopere lenzen voor gekozen om simpelweg de binnenste lensring aan de voorzijde van de lens te gebruiken. Zoom-ring: De meeste lenzen met zoom-capaciteit zijn uitgerust met een zoom-ring waarmee de brandpuntsafstand van de lens kan worden aangepast. Normaliter is de lens voorzien van genummerde markeringen om te kunnen zien welke brandpuntsafstand op dat moment geselecteerd is. Afstandindicator: Bijna alle EF-objectieven zijn voorzien van een afstandsindicator, die meestal achter een klein raampje op de lens geplaatst is. Hierop is te zien op welke afstand op dat moment is scherpgesteld meestal weergegeven in zowel meter als feet. Aan de ene zijde van de schaal bevindt zich de minimale focusafstand, aan de andere zijde doorgaans "oneindig". Schakelaar focusstand: Lenzen met een autofocus zijn uitgerust met een schakelaar waarmee de fotograaf kan kiezen om te switchen tussen autofocus (AF) en manuele focus (MF). Wanneer MF is geselecteerd moet de fotograaf de scherpstelring gebruiken om het gewenste onderwerp scherp in beeld te krijgen. Sommige lenzen ondersteunen Fulltime Manual Focusing, een techniek waarbij met de hand gefocust kan worden als de lens op autofocus staat ingesteld. Wanneer dit wordt gedaan bij lenzen die niet met deze techniek zijn uitgerust bestaat er kans op beschadiging. Schakelaar focusbeperking: Deze schakelaar is vooral te vinden op lenzen met een grote brandpuntsafstand en macro-objectieven. De schakelaar beperkt de afstand waarop de lens in autofocus-stand zal proberen scherp te stellen. Wanneer deze schakelaar effectief wordt gebruikt kan de scherpsteltijd worden ingekort omdat de lens niet zal gaan 'zoeken' in een ongewenst focus-gebied. Schakelaar beeldstabilisatie: Alle objectieven uitgerust met beeldstabilisatie (Image Stabilizer), zijn voorzien van een schakelaar om het systeem uit te schakelen. Enkele telefoto-lenzen hebben tevens de mogelijkheid een bepaalde stand te kiezen, al dan niet geschikt voor het maken van foto's van bewegende onderwerpen. In stand 1 is bij deze lenzen de normale beeldstabilisatie actief, terwijl in stand 2 de fotograaf het onderwerp met de lens kan volgen ("panning"). Schakelaar stop autofocus: Enkele supertele-objectieven hebben aan de voorzijde een knop die gebruikt wordt om de autofocus tijdelijk uit te schakelen. Filterhouder: Elke EF-lens beschikt over de mogelijkheid om één of meer filters te bevestigen. In de meeste gevallen gaat dat door middel van een schroefdraad aan de voorzijde van de lens. In sommige supertele-objectieven kan het filter in de lens zelf geschoven worden. Een beperkt aantal lenzen is voorzien van een houder aan de achterzijde van de lens waar een plaatje gelatine in geschoven kan worden. Lenskapbevestiging: Bijna alle EF-objectieven bieden de mogelijkheid om een zogenaamde zonnekap te bevestigen. Deze sluit doorgaans met een bajonet-sluiten om de voorzijde van de lens. Statiefbevestiging: Grote en zware lenzen zijn voorzien van een punt waar een ring bevestigd kan worden om een statief aan vast te maken. Deze lenzen zijn dermate zwaar dat de balans niet goed zou zijn als het statief aan de camera zelf vastgemaakt zou worden. TechniekenUltrasonic Motor DriveDe Ultrasonic Motor verscheen voor het eerst met de introductie van de EF 300 mm f/2.8L USM in 1987. Canon was de eerste fabrikant die de techniek succesvol toepaste in zijn producten. Lenzen uitgerust met USM beschikken over een snelle, accurate en stille autofocus die minder energie gebruikt dan traditionele autofocus-motoren. Er zijn twee varianten van USM op de markt. Met de ring-USM is fulltime manual focus (FT-M) mogelijk terwijl de micromotor-USM vooral goedkoper is om te produceren. Alle lenzen voorzien van USM zijn herkenbaar aan het Ultrasonic logo dat op de lens is aangebracht. Image StabilizerDe beeldstabilisatietechniek kan beweging van de camera detecteren en optisch corrigeren. Alleen de beweging van de fotograaf wordt tegengegaan, een bewegend onderwerp wordt niet gecorrigeerd. Er zijn grenzen aan de hoeveelheid beweging die gecorrigeerd kan worden, afhankelijk van de lens variërend tussen de twee en vijf stops. Er zijn meerdere versies van beelstabilisatie op de markt gebracht:
Diffractieve opticaEnkele lenzen zijn uitgerust met diffractieve optica. Deze lenzen zijn doorgaans kleiner en lichter en gaan beter om met chromatische aberratie. Een nadeel is dat de productiekosten fors hoger liggen. Vooralsnog zijn alleen de EF400 mm f/4 DO IS USM en EF 70-300 f/4.5-5.6 DO IS USM in deze vorm uitgebracht. De lenzen zijn herkenbaar aan een groene ring. L-serie lenzenDe beste lenzen in de Canon-lijn behoren tot de L-serie (ook wel Luxe-serie genoemd). L-lenzen zijn volledig compatibel met EF- en EF-S-lensvattingen en zijn gericht op de veeleisende gebruiker. Zo zijn bijna alle L-objectieven weerbestendig. Bij aanschaf van een L-lens wordt altijd een tas en zonnekap meegeleverd. Alle L-lenzen zijn herkenbaar aan hun rode ring en gebroken witte kleur voor modellen met een lange brandpuntsafstand. Deze laatste eigenschap zorgt er ook voor dat licht van de lens af reflecteert en de hitte-opname vermindert. Alle L-lenzen beschikken over minimaal één fluoriet of asferisch element. Daarnaast is zowel USM als IS op bijna alle L-lenzen te vinden. Lijst van EF-objectievenHieronder volgt een lijst van EF-objectieven gemaakt door Canon. De "I", "II", "III" enz. achter de brandpuntsafstanden staan voor de generatie van het objectief. Hoewel de "I" nooit door Canon is gebruikt voor de eerste in een generatie is deze hieronder voor de duidelijkheid wel gebruikt. Zoom
Vast brandpunt
|