Cancelcultuur

Cancelcultuur (Engels: cancel culture), soms ook afrekencultuur,[1] is het fenomeen dat mensen openlijk worden bekritiseerd en geboycot, meestal met een storm van verontwaardiging op sociale media, vanwege vermeende verwerpelijke acties, opvattingen of teksten. Daarbij kunnen hun opdracht-/werkgevers en adverteerders onder druk worden gezet om de samenwerking met hen te beëindigen.[2]

Kritiek

Bij wijze van kritiek op dit fenomeen werd medio 2020 een open brief gepubliceerd in Harper's Magazine die was ondertekend door 153 personen, onder wie J.K. Rowling en Salman Rushdie,[2] die zelf te maken hadden gekregen met cancelcultuur. De ondertekenaars maakten bezwaar tegen wat zij zien als de onverdraagzaamheid van cancelcultuur en de bijbehorende represailles. Ook in Vlaanderen werd een dergelijke brief opgesteld,[3] waarin stond dat "woord en tegenwoord vrij [moeten] kunnen geuit worden in een open debatcultuur".

Voormalig president Barack Obama zei over cancelcultuur: "Mensen die echt goede dingen doen hebben gebreken. Het kan best zijn dat mensen tegen wie je strijdt van hun kinderen houden en bepaalde dingen met je gemeen hebben".[4]

Bronnen, noten en/of referenties

1. Anton Jäger, Corona en de triomf van de symboolpolitiek. Apache (22 juli 2020). Geraadpleegd op 25 april 2022.
2. Onrecht bestrijden doe je niet door het vrije woord te beknotten. De Standaard (9 juli 2020). Gearchiveerd op 2 december 2021. Geraadpleegd op 25 april 2022.
3. Er tekent zich een cultuur af van de uitzuivering die mensen en groepen stigmatiseert of uitsluit. Knack (17 juli 2020). Gearchiveerd op 22 oktober 2021. Geraadpleegd op 25 april 2022.
4. (en) Obama on Call-Out Culture: 'That's Not Activism'. The New York Times (31 oktober 2019). Geraadpleegd op 25 april 2022. “People who do really good stuff have flaws. People who you are fighting may love their kids, and share certain things with you.”