|
Braziliaanse luchtmacht
De Braziliaanse luchtmacht (Portugees: Força Aerea Brasileira, afgekort tot FAB) is de luchtmachttak van de Braziliaanse strijdkrachten. De luchtmacht staat onder bevel van de president van Brazilië. Met ruim 70.000 manschappen en 700 toestellen is de Braziliaanse luchtmacht de grootste van het zuidelijk halfrond en na de Amerikaanse luchtmacht de grootste op het Amerikaans continent. De ruggengraat wordt gevormd door F-5-straaljagers, AMX-lichte bommenwerpers en Super Tucano-lichte aanvalsvliegtuigen. Geschiedenis,_Brazil_-_Air_Force_AN1198897.jpg)  In 1941 werd een ministerie van Luchtvaart opgericht en werden de luchtstrijdkrachten van het leger en de marine samengevoegd. De nieuwe luchtmacht patrouilleerde vanaf medio 1942 boven de Atlantische oceaan en werd in 1944 als onderdeel van het Braziliaanse Expeditieleger naar het Italiaanse front gestuurd. In Italië werd vooral met de Amerikaanse P-47 Thunderbolt en onder Amerikaans commando gevlogen. Na de Tweede Wereldoorlog kocht Brazilië Britse Gloster Meteor-straaljagers in ruil voor ruw katoen, aangezien het land geen geldreserve's had. Die werden midden jaren 1960 vervangen door Amerikaanse P-80's die op hun beurt werden vervangen door Mirage III's in 1972 en F-5's in 1975. Het toenmalige militaire bewind in Brazilië was westers georiënteerd en kon alzo goedkoop westerse toestellen bekomen. In 1969 werd met Italiaanse medewerking vliegtuigbouwer Embraer opgericht om zelf vliegtuigen te ontwikkelen. Die bouwde voor de luchtmacht onder meer de AMX-jachtbommenwerper, het Tucano-lesvliegtuigje en het Super Tucano-aanvalsvliegtuig. In 1990 begon de Braziliaanse overheid een grootschalig programma, SIVAM (Sistema de Vigilância da Amazônia), om de illegale exploitatie van het amazoneregenwoud tegen te gaan. Er werd een datanetwerk ontwikkeld met satellieten en radervliegtuigen. Sindsdien worden dagelijks patrouilles gevlogen boven het Amazonegebied. Later werden ook de gevechtsvliegtuigen op het systeem aangesloten zodat de piloten rechtstreeks toegang hebben tot alle informatie over een doelwit.[1] In 2005 kocht de Braziliaanse luchtmacht nog twaalf tweedehands-Mirage 2000's van de Franse luchtmacht. In dat jaar werden ook de oude Mirage III's uit dienst gehaald. In 2007 werd een competitie gehouden om een nieuw gevechtsvliegtuig te kiezen dat al de verouderde toestellen moest vervangen. Na jaren van vertraging werd eind 2013 de Zweedse Gripen NG gekozen. Structuur  De luchtmacht is ingedeeld in vier operationele commando's:
en zeven regionale commando's genummerd COMAR I tot COMAR VII die allen met lichtere transportvliegtuigen vliegen. De toestellen zijn ingedeeld in groepen van één tot zestien smaldelen die doorgaans uit zes tot twaalf toestellen bestaan. Een groep behoort tot een van de volgende onderdelen:
LuchtmachtbasesInventaris.jpg) VliegtuigenGevecht
Transport.jpg)
Opleiding
Onbemand
Andere
Helikopters
Zie ookExterne linksBronnen, noten en/of referenties
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
