Bismutiet

Bismutiet
Bismutiet
Mineraal
Chemische formule Bi2(CO3)O2
Kleur Geel tot bruin
Streepkleur Grijs
Hardheid 2,5 - 3,5
Gemiddelde dichtheid 6,7 - 7,4 g/cm3
Glans Glas- tot parelmoerachtig
Opaciteit Transparant-doorschijnend
Splijting [001] Goed
Kristaloptiek
Kristalstelsel Orthorombisch
Ruimtegroep Imm2
Eenheidscel a = 3,865 Å
b = 3,862 Å
c = 13,675 Å
Brekingsindices nα = 2,120 - 2,150
nβ = 2,120 - 2,300
Dubbele breking δ = 2,120
Overige eigenschappen
Vergelijkbare mineralen beyeriet
Radioactiviteit geen
Magnetisme geen
Lijst van mineralen
Portaal  Portaalicoon   Aardwetenschappen

Het mineraal bismutiet is een bismut-carbonaat-oxide met de chemische formule Bi2(CO3)O2.

Naamgeving en ontdekking

Bismutiet werd genoemd naar het belangrijkste element waaruit het is opgebouwd: bismut. Het massapercentage bismut bedraagt 81,96 %. Het mineraal werd in 1841 voor het eerst beschreven, na de ontdekking ervan in het Ertsgebergte in Saksen (Duitsland).

Eigenschappen

Het transparante tot doorschijnende geel-bruine bismutiet heeft een orthorombisch kristalstelsel. De kristallen zijn redelijk klein en ze komen voor als soms fibreuze, maar meestal compacte aggregaten. De hardheid is 2,5 tot 3,5 op de schaal van Mohs en de gemiddelde relatieve dichtheid bedraagt 7,0 g/cm³.

Bismutiet is noch magnetisch, noch radioactief.

Voorkomen en verspreiding

Bismutiet wordt voornamelijk aangetroffen in hydrothermale aders en in bismut- en bismutinietrijke pegmatieten. Het is tevens een van de oxidatieproducten van het mineraal bismutiniet.

Het wordt op vrij veel plaatsen ter wereld gevonden: Duitsland, Frankrijk, Portugal, Italië, Groot-Brittannië, Armenië, Kazachstan, China, Rusland, Australië, Madagaskar, Mozambique, Namibië, Bolivia, Argentinië, Canada en de Verenigde Staten.

Zie ook

  • (en) Mindat.org
  • (en) Webmineral.com
Zie de categorie Bismutite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.