Beene Dubbelboer

Beene Dubbelboer (Tweede Exloërmond, 9 juli 1906 - Assen, 25 juni 1982) was een Nederlands schrijver.

Dubbelboer begon zijn carrière als automechanieker en was een garagehouder in Westerbork. In de Tweede Wereldoorlog vond hij een oplossing om wagens te laten rijden op turf in plaats van benzine. Hij verkreeg een octrooi op deze uitvinding. In 1958 moest hij zijn Volkswagengarage overlaten om gezondheidsredenen. Hij werd, mede op basis van een belofte die hij zijn dochter ooit maakte, schrijver. Zijn debuut verscheen bij uitgeverij Kluitman, Reinder en zijn vrienden. In benzine en krenten. (1960). Later volgden onder meer Projekt 722. Het geheim van de Volkswagen (1961), Stormende motoren (1961) en zijn bekendste werk Geheim verzet (1964), een boek waarin zijn uitvinding, de op turf aangedreven wagen, ook een prominente rol speelde. Voor Geheim verzet kreeg hij in 1964 ook de prijs van de Kinderjury.

Ook Vier jongens gaan kamperen (1966), De verdwenen old-timer (1976) en Joël en de veenheks (1976) waren succesvol. Joël en de veenheks werd ook in het Duits vertaald. Het boek won zowel in Duitsland als Nederland enkele prijzen.

Naast kinderboeken schreef hij ook Drentstalige verhalen, enkele streekromans waaronder Dorp in verzet en Die rooie meid van Staal bij uitgeverij Gottmer en een toneelstuk, Um zien tweede vrouw.

In 1981 was hij de laureaat van de Culturele prijs van Drenthe. Als eerbetoon werd in 1996 in zijn geboortedorp Tweede Exloërmond door de gemeente Odoorn een straat naar hem genoemd.