Baldwin-regels

Baldwin-regels

De Baldwin-regels zijn een reeks richtlijnen uit de organische chemie die de relatieve voorkeuren aangeven van ringsluitingsreacties voor alicyclische verbindingen. Ze werden in 1976 voor het eerst voorgesteld door Jack Baldwin.[1][2]

De regels classificeren ringsluitingen op drie manieren:

• het aantal atomen in de te vormen ring
• exo- en endo-ringsluitingen, afhankelijk van of de verbroken binding tijdens ringsluiting zich binnen (endo) of buiten (exo) de te vormen ring bevindt
• tet, trig en dig, afhankelijk van of het elektrofiele koolstofatoom tetrahedraal/sp^3 (tet), trigonaal/sp^2 (trig) of digonaal/sp (dig) is

Een ringsluiting kan dus bijvoorbeeld worden benoemd als 5-exo-trig. 5-endo-trig kan er in theorie correct uitzien, maar is niet gunstig volgens de Baldwin-regels:

Reactie van methyl-4-hydroxy-2-methyleenbutanoaat volgens de Baldwin-regels

Baldwin ontdekte dat de vereiste orbitaaloverlap voor het vormen van bindingen alleen bepaalde combinaties van ringgrootte en exo/endo/dig/trig/tet-parameters begunstigen.

Belangrijk is dat de Baldwin-regels richtlijnen zijn, waarop uitzonderingen zijn. Kationen negeren de Baldwin-regels vaak.

Regels

De gunstige en ongunstige Baldwin-ringsluitingsregels zijn hieronder weergegeven.

Baldwin-ringsluitingen
	3		4		5		6		7
type	exo	end	exo	end	exo	end	exo	end	exo	end
tet	✓		✓		✓	✗	✓	✗	✓
trig	✓	✗	✓	✗	✓	✗	✓	✓	✓	✓
dig	✗	✓	✗	✓	✓	✓	✓	✓	✓	✓

Bronnen, noten en/of referenties

1. Baldwin, J. E., Rules for Ring Closure, J. Chem. Soc., Chem. Commun. 1976, 734.
2. Baldwin, J. E., et al, Rules for Ring Closure: Ring Formation by Conjugate Addition of Oxygen Nucleophiles, J. Org. Chem., 42(24), 3846 (1977).