Armin Gigović

Armin Gigović
Armin Gigović
Persoonlijke informatie
Volledige naam Armin Gigović
Geboortedatum 6 april 2002
Geboorteplaats Lund, Vlag van Zweden Zweden
Nationaliteit Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Lengte 187 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Duitsland Holstein Kiel
Contract tot Onbekend
Jeugd
2013–2017
2017–2019 		Vlag van Zweden Landskrona BoIS
Vlag van Zweden Helsingborgs IF
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2019–2020
2020–
2022
2022
2023–2024
2024– 		Vlag van Zweden Helsingborgs IF
Vlag van Rusland FK Rostov
→ Vlag van Zweden Helsingborgs IF
→ Vlag van Denemarken Odense BK
→ Vlag van Denemarken FC Midtjylland
Vlag van Duitsland Holstein Kiel 		34(1)
30(1)
16(2)
9(1)
30(0)
0(0)
Interlands **
2019
2020–
2023–2024
2023– 		Vlag van Zweden Zweden –17
Vlag van Zweden Zweden –21
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 		10(0)
12(2)
2(0)
2(0)
* Bijgewerkt op 24 juli 2024
** Bijgewerkt op 24 juli 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Armin Gigović (Lund, 6 april 2002) is een voetballer met zowel de Zweedse als Bosnische nationaliteit die bij voorkeur als middenvelder speelt. In juli 2024 maakte hij de overstap van FK Rostov naar Holstein Kiel Holstein Kiel. Na twee interlands voor Zweden te hebben gespeeld maakte hij op 3 juni 2024 zijn debuut voor Bosnië en Herzegovina tijdens de oefeninterland tegen Engeland.

Clubcarrière

Jeugd

Gigović begon met voetballen bij Landskrona BoIS en hij stapte in de zomer van 2017 over naar de jeugdacademie van Helsingborgs IF.[1]

Helsingborgs IF

Op 15 juli 2019 maakte de middenvelder op 17-jarige leeftijd onder trainer Henrik Larsson zijn opwachting in het eerste elftal in het thuisduel in de Allsvenskan tegen IK Sirius FK.[2] In de Olympia in Helsingborg kwam hij in de 75e minuut in de ploeg voor David Boysen.[3] Een paar weken later op 25 augustus stond hij tijdens de uitwedstrijd tegen IFK Norrköping voor de eerste keer in de basis. Wegens een dreigende tweede gele kaart maakte hij de 90 minuten niet vol en werd hij vlak voor tijd gewisseld voor Daníel Hafsteinsson.[4] Hij verdween de rest van het seizoen niet meer uit het elftal en hij tekende in augustus een contract tot 2021.[5] In het seizoen 2020 bleef hij onder de nieuwe coach Olof Mellberg een vaste basiskracht. Een jaar na zijn debuut maakte hij op 6 juli 2020 zijn eerste doelpunt bij de senioren tijdens de met 2-2 gelijkgespeelde uitwedstrijd tegen Djurgårdens IF.[6] In de Tele2 Arena in Stockholm maakte hij in de 65e minuut na een voorzet van Alex Timossi Andersson het tweede doelpunt van Helsingborg.[7] Zijn goede spel bleef niet onopgemerkt waardoor hij door de Russische club FK Rostov uit Zweden werd weggehaald.[8]

FK Rostov

In oktober 2025 tekende Gigović een vijfjarig contract en waarbij de Russische club € 1,5 miljoen voor hem betaalde.[9] Hij kwam gelijktijdig over met zijn Zweedse landgenoot Pontus Almqvist.[10] Op 25 oktober 2020 maakte hij onder trainer Valeri Karpin tijdens de thuiswedstrijd in de Premjer-Liga zijn eerste speelminuten voor de Russische ploeg tegen FK Chimki.[11] In de Rostov Arena kwam hij in de 83e minuut in de ploeg voor Pavel Mamajev.[12] Op 17 maart maakte hij tijdens de met 0-4 gewonnen uitwedstrijd tegen Rotor Volgograd zijn eerste doelpunt in het shirt van Rostov. Hij zette zijn ploeg in de 41e minuut op een 0-1 voorsprong.[13] Het gelukte hem niet om een vaste basisspeler te worden waardoor hij tot negen basisplaatsen kwam. In zijn tweede seizoen (2021/22) veranderde er weinig aan zijn situatie. In maart 2022 begon de Russische invasie van Oekraïne waardoor Gigović gebruik maakte van de door de FIFA geboden mogelijkheid om buitenlandse spelers om hun contract op te schorten.[14] Hij keerde terug naar Zweden en liet zich verhuren aan zijn "oude" club Helsingborgs IF.[15] Daarop volgde een verhuurperiode in Denemarken waarbij hij eerst voor Odense BK en vervolgens voor FC Midtjylland speelde. In de zomer van 2024 maakte hij de overstap naar het naar de Bundesliga gepromoveerde Holstein Kiel.

Verhuur aan Helsingborgs IF

Eind maart werd bekend dat Gigović terugkeerde op de Zweedse velden en een huurcontract bij zijn jeugdclub had ondertekend.[16] Op 2 april 2022 maakte hij zijn comeback voor de Zuid-Zweedse club tijdens de uitwedstrijd tegen Hammarby.[17] In de Tele2 Arena liet trainer Jörgen Lennartsson hem in de basis starten.[18] Na 16 wedstrijden grotendeels als basisspeler te hebben gespeeld verliet hij in de zomer van 2022 voor de tweede keer de club. Hij maakte de overstap naar Odense BK waaraan hij zich eveneens liet verhuren.[19]

Verhuur aan Odense BK

In de zomer van 2022 werd bekend dat Gigović zich voor de het eind van het jaar liet verhuren aan Odense.[20] Op 4 september maakte hij onder trainer Andreas Alm zijn debuut in de Superligaen tijdens de thuiswedstrijd tegen Viborg FF. In het Nature Energy Park startte hij in de basis.[21] Op 9 oktober maakte hij zijn eerste doelpunt in het shirt van Odense tijdens de met 1-1 gelijkgespeelde thuiswedstrijd tegen Silkeborg IF. In de 61e minuut schoot na een voorzet van Yankuba Minteh zijn ploeg naar een 1-0 voorsprong.[22] Na 10 wedstrijden trok hij de aandacht van FC Midtjylland en verwisselde hij Odense voor de club uit Herning.[23]

Verhuur aan FC Midtjylland

In januari 2023 begon Gigović bij FC Midtjylland aan zijn derde verhuurperiode. Hij tekende een contract tot het einde van het seizoen.[24] Op 16 februari maakte hij onder trainer Albert Capellas zijn debuut in een tussenronde in de Europa League tegen Sporting Clube de Portugal. In de uitwedstrijd het Estádio José Alvalade in Lissabon startte hij in de basis.[25] Hij wist zich een basisplaats te veroveren en kwam in totaal tot 12 basisplaatsen. Aan het einde van het seizoen besloot Gigović om een jaar op huurbasis er aan vast te plakken.[26] Een succesvol jaar waarbij hij met FC Midtjylland Deens kampioen werd.[27] Ondanks vooruitzichten op spelen in de Champions League besloot hij zijn loopbaan voor te zetten in Duitsland waar hij bij Holstein Kiel kwam te spelen.[28]

Holstein Kiel

Gigović tekende in de zomer van 2024 een contract met onbekende looptijd bij de Noord-Duitse ploeg.[29]

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2019 Helsingborgs IF Vlag van Zweden Allsvenskan 14 0 1 0 0 0 — 14 0 1
2020 20 1 1 0 0 0 20 1 1
Club Totaal 34 1 2 0 0 0 0 0 0 34 1 2
2020/21 FK Rostov Vlag van Rusland Premier Liga 17 1 0 0 0 0 — 17 1 0
2021/22 13 0 1 0 0 0 13 0 1
Club Totaal 30 1 1 0 0 0 0 0 0 30 1 1
2022 → Helsingborgs IF Vlag van Zweden Allsvenskan 16 2 0 0 0 0 — 16 2 0
Club Totaal 16 2 0 0 0 0 0 0 0 16 2 0
2022/23 → Odense BK Vlag van Denemarken Superligaen 9 1 0 1 0 0 — 10 1 0
Club Totaal 9 1 0 1 0 0 0 0 0 10 1 0
2022/23 → FC Midtjylland Vlag van Denemarken Superligaen 10 0 0 0 0 0 2 0 0 12 0 0
2023/24 20 0 0 2 0 0 6 1 0 28 1 0
Club Totaal 30 0 0 2 0 0 8 1 0 40 1 0
2024/25 Holstein Kiel Vlag van Duitsland Bundesliga 0 0 0 0 0 0 — 0 0 0
Club Totaal 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0
TOTAAL 119 5 3 3 0 0 8 1 0 130 6 3

Interlandloopbaan

Gigović kwam uit voor diverse jeugdelftallen waarbij hij met Zweden –17 actief was op een eindtoernooi. Hij speelde twee wedstrijden voor het Zweedse elftal. Hij besloot vervolgens te gaan spelen voor Bosnie en Herzegovina, het geboorteland van zijn vader.[30]

Zweedse jeugdelftallen

Gigović maakte op 2 februari 2019 onder bondscoach Christofer Augustsson zijn debuut in Zweden –17 tegen de leeftijdsgenoten uit Roemenië. Hij startte in de met 0-5 gewonnen oefeninterland in de basis.[31] Een half jaar later op 5 september maakte hij in de thuiswedstrijd tegen Noorwegen zijn eerste interlanddoelpunt.[32] In de met 3-1 gewonnen oefenwedstrijd maakte hij in de 9e minuut het tweede Zweedse doelpunt.[33] Op 17 november 2022 droeg hij tijdens de vriendschappelijke oefenwedstrijd van Zweden –21 tegen Denemarken voor de eerste keer de aanvoerdersband.[34] Gigović speelde in totaal 28 jeugdinterlands waarin hij twee keer wist te scoren. Hij speelde hierbij samen met onder andere Lucas Bergvall, Oscar Vilhelmsson, Oliver Dovin en Joe Mendes.

Europees kampioenschappen

Gigović had een beperkt aandeel in de kwalificatie van Zweden –17 voor het Europees kampioenschap 2019. Hij kwam twee keer als invaller in actie tijdens de eliteronde. Zweden eindigde in de poule als tweede achter Frankrijk en men kwalificeerde zich daarmee voor het eindtoernooi in Ierland. Op het Keltische eiland werden alle poulewedstrijden verloren waardoor men als laatste eindigde in de poule.[35] De wedstrijd tegen Frankrijk was de enige van de drie wedstrijden waarbij Gigović in de basis begon.[36] Met Zweden –21 lukte het Gigović niet om zich te kwalificeren voor zowel het Europees kampioenschap 2021 als die van 2023.

Interlandstatistieken

Jeugdinterlands van Armin Gigović voor Zweden (Vlag van Zweden)
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Zweden –17
1. 2 februari 2019 Vlag van Roemenië Roemenië – Vlag van Zweden Zweden 0 – 5 Vriendschappelijk
2. 26 maart 2019 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Frankrijk Frankrijk 0 – 2 EK-kwalificatie 2019
3. 1 april 2019 Vlag van Servië Servië – Vlag van Zweden Zweden 0 – 2 EK-kwalificatie 2019
4. 3 mei 2019 Vlag van Nederland Nederland – Vlag van Zweden Zweden 2 – 0 Europees kampioenschap 2019
5. 6 mei 2019 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Vlag van Zweden Zweden 4 – 2 Europees kampioenschap 2019
6. 9 mei 2019 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Engeland Engeland 1 – 3 Europees kampioenschap 2019
7. 5 september 2019 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Noorwegen Noorwegen 3 – 1 Vriendschappelijk Goal
8. 9 september 2019 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1 – 1 Vriendschappelijk
Als speler bij Zweden –21
1. 9 oktober 2020 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Luxemburg Luxemburg 4 – 0 EK-kwalificatie 2021
2. 18 november 2020 Vlag van Italië Italië – Vlag van Zweden Zweden 4 – 1 EK-kwalificatie 2021
3. 3 juni 2021 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Finland Finland 2 – 0 Vriendschappelijk
4. 8 juni 2021 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Luxemburg Luxemburg 6 – 0 EK-kwalificatie 2023
5. 3 september 2021 Vlag van Montenegro Montenegro – Vlag van Zweden Zweden 1 – 3 EK-kwalificatie 2023
6. 7 september 2021 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina – Vlag van Zweden Zweden 1 – 1 EK-kwalificatie 2023
7. 8 oktober 2021 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Montenegro Montenegro 3 – 1 EK-kwalificatie 2023
8. 12 oktober 2021 Vlag van Italië Italië – Vlag van Zweden Zweden 1 – 1 EK-kwalificatie 2023
9. 29 maart 2022 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Ierland Ierland 0 – 2 EK-kwalificatie 2023
10.Aanvoerder 17 november 2022 Vlag van Denemarken Denemarken – Vlag van Zweden Zweden 2 – 2 Vriendschappelijk
11. 20 november 2022 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan 8 – 1 Vriendschappelijk Goal
12. 23 maart 2023 Vlag van Schotland Schotland – Vlag van Zweden Zweden 2 – 3 Vriendschappelijk
13. Aanvoerder 19 juni 2023 Vlag van Gibraltar Gibraltar – Vlag van Zweden Zweden 0 – 2 EK-kwalificatie 2025
14.Aanvoerder 8 september 2023 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 0 – 1 EK-kwalificatie 2025
15.Aanvoerder 13 oktober 2023 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Moldavië Moldavië 4 – 1 EK-kwalificatie 2025
16.Aanvoerder 17 oktober 2023 Vlag van Georgië Georgië – Vlag van Zweden Zweden 0 – 0 EK-kwalificatie 2025
17.Aanvoerder 16 november 2023 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Finland Finland 3 – 0 Vriendschappelijk
18.Aanvoerder 20 november 2023 Vlag van Zweden Zweden – Vlag van Nederland Nederland 2 – 4 EK-kwalificatie 2025
19.Aanvoerder 22 maart 2024 Vlag van Cyprus Cyprus – Vlag van Zweden Zweden 1 – 6 Vriendschappelijk
20. 26 maart 2024 Vlag van Moldavië Moldavië – Vlag van Zweden Zweden 0 – 2 EK-kwalificatie 2025
Bijgewerkt tot 14 augustus 2024

Zweden

Op 12 januari 2023 maakte Gigović onder bondscoach Janne Andersson zijn debuut tijdens een oefenwedstrijd in de Algarve tegen IJsland. Hij startte in de basis tijdens de met 2-1 gewonnen wedstrijd en hij werd in de 77e minuut gewisseld tegen Samuel Gustafson.[37] Het duurde exact een jaar tot hij tot zijn tweede en laatste interland kwam. Dit keer tijdens een oefenwedstrijd in Griekenland tegen Estland.

Interlandstatistieken

Interlands van Armin Gigović voor Zweden Vlag van Zweden
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
1. 12 januari 2023 Zweden Vlag van Zweden – IJsland Vlag van IJsland 2 – 1 Vriendschappelijk
2. 12 januari 2024 Zweden Vlag van Zweden – Estland Vlag van Estland 2 – 1 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 14 augustus 2024

Bosnië en Herzegovina

Gigović maakte op 3 juni 2024 onder bondscoach Sergej Barbarez zijn debuut tijdens de oefeninterland tegen Engeland.[38] In het St. James' Park in Newcastle upon Tyne startte hij in de basis.[39]

Interlandstatistieken

Interlands van Armin Gigović voor Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
1. 3 juni 2024 Engeland Vlag van Engeland – Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 3 – 0 Vriendschappelijk
2. 9 juni 2024 Italië Vlag van Italië – Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 1 – 0 Vriendschappelijk
Bijgewerkt tot 14 augustus 2024

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Denemarken FC Midtjylland
Deens kampioen 1x 2023/24

Persoonlijk

Gigović werd geboren in het Zweedse Lund en is de zoon van voormalig Bosnisch voetballer Almir Gigović. Zijn broertje Ervin is eveneens profvoetballer.[40]

Zie ook

Referenties

  1. ↑ Velagic, Johan, Armin Gigovic inför gruppfinalen mot Österrike (9 september 2019).
  2. ↑ Sköldbäck, Carl, 16-åring debuterade i ”Henkes” hemmacomeback (13 februari 2024). Geraadpleegd op 27 juli 2024.
  3. ↑ Statistieken Helsingborgs IF - IK Sirius op 15 juli 2019. Geraadpleegd op 27 juli 2024.
  4. ↑ Statistieken IFK Nörrkoping - Helsingborgs IF op 25 augustus 2019. Geraadpleegd op 27 juli 2024.
  5. ↑ Billengren, Ludwig, Klart: Löfte skriver tvåårskontrakt med HIF: "Har visat att de tror på mig" (4 augustus 2019). Geraadpleegd op 27 juli 2024.
  6. ↑ Bohman, Per, Nyholm inbytt när Dif kryssade (6 juli 2020). Geraadpleegd op 27 juli 2024.
  7. ↑ Statistieken Djurgårdens IF - Helsingborgs IF op 6 juli 2020. Geraadpleegd op 27 juli 2024.
  8. ↑ Kristoffersson, Daniel, Klart: Talangen säljs för en jättesumma (15 oktober 2020). Geraadpleegd op 27 juli 2024.
  9. ↑ Potencijalni 18-godišnji reprezentativac BiH Armin Gigović novi član Rostova (15 oktober 2020). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  10. ↑ Bohman, Per, Bekräftat: Två svenskar klara för FK Rostov (15 oktober 2020). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  11. ↑ Прохоров, Павел, Ненужный «Спартаку» Мирзов тащит «Химки», Бериша — «Ахмат». «Уфа» проигрывает без Евсеева (25 oktober 2020). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  12. ↑ Statistieken FC Rostov - FK Khumki op 25 oktober 2020. Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  13. ↑ Statistieken Rotor Volgograd - FK Rostov op 17 maart 2021. Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  14. ↑ FIFA heeft nieuws voor Russische en Oekraïense clubs én voor Feyenoord (21 juni 2022). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  15. ↑ Officiellt: Helsingborg IF lånar Armin Gigović (31 maart 2022). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  16. ↑ Avslöjar: Helsingborg värvar hem Armin Gigovic (28 maart 2022). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  17. ↑ HAM–HIF 2–1: Referat från allsvenska premiären (2 april 2022). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  18. ↑ Statistieken Hammarby - Helsingborgs IF op 2 april 2022. Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  19. ↑ Armin Gigovic lämnar Helsingborgs IF (31 augustus 2022). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  20. ↑ Armin Gigovic er nu ogsa en af striberne (31 augustus 2022). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  21. ↑ Statistieken Odense BK - Viborg FF op 4 september 2022. Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  22. ↑ Statistieken Odense BK - Silkeborg IF op 9 oktober 2022. Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  23. ↑ Rothausen, Christian, FC Midtjylland henter Svensk landsholdsspiller (15 januari 2023). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  24. ↑ Liedbergius, Marcus, Armin Gigovic klar för lån i FC Midtjylland (15 januari 2023). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  25. ↑ Statistieken Sporting Lissabon - FC Midtjylland op 16 februari 2023. Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  26. ↑ Rothausen, Christian, Armin Gigovic fortsætter i FC Midtjylland (4 juni 2023). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  27. ↑ Deense drama: Bröndby verliest landstitel op laatste speeldag, Midtjylland kampioen (26 mei 2024). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  28. ↑ Länderspiele für zwei Nationen: Kiel verpflichtet Gigovic (23 juli 2024). Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  29. ↑ Armin Gigovic kommt an Bord der KSV (23 juli 2024). Gearchiveerd op 23 juli 2024. Geraadpleegd op 26 juli 2024.
  30. ↑ Käck, Andreas, Armin Gigović byter landslag (16 mei 2024). Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  31. ↑ Statistieken Roemenië onder 17 - Zweden onder 17 op 7 februari 2019. Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  32. ↑ 3-1-seger mot Norge (5 september 2019). Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  33. ↑ Statistieken Zweden onder 17 - Noorwegen onder 17 op 5 september 2019. Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  34. ↑ Premiärelvan mot Danmark för nya U21-landslaget (17 oktober 2022). Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  35. ↑ Förlust även mot England (9 mei 2019). Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  36. ↑ Kvartsfinalchansen borta (6 mei 2019). Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  37. ↑ Statistieken Zweden - IJsland op 12 januari 2023. Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  38. ↑ Borbeni reprezentativci BiH poklekli u finišu, Engleska ubjedljivo slavila (3 juni 2024). Geraadpleegd op 15 augustus 2024.
  39. ↑ Statistieken Engeland - Bosnië & Herzegovina op 3 juni 2024 (15 augustus 2024).
  40. ↑ Ervin - näste Gigovic i HIF: "Vi har det mentala gemensamt". Geraadpleegd op 27 juli 2024.