Areïthoüs

Areïthoüs (Oudgrieks: Ἀρηίθοος / Arēíthoös) was koning van het Boeotische Arne.

Hij stond bekend als een woest krijgsman, met de bijnaam "knotszwaaier" (κορυνήτης / korynḗtēs), omdat hij met een ijzeren knots vocht. Koning Lycurgus van Arcadië overviel hem in een holle weg, velde hem en ontnam hem zijn wapen,[1] dat hij later aan zijn dienaar Ereuthalion naliet.[2] Op de plaats waar hij viel was het graf van Areïthoüs.

Bij Philomedusa verwekte hij Menesthius, die aan de kant van Troje streed tijdens de Trojaanse Oorlog.[3]

Noten

1. Pausanias, VIII 4.10.
2. Homerus, Ilias VII 136-150.
3. Homerus, Ilias VII 8, 136 en v.

Referentie

• art. Areïthous, in F. Lübker - trad. ed. J.D. Van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Rotterdam, 1857, p. 95.