Angolachelys
Angolachelys[1][2] is een geslacht van uitgestorven Afrikaanse eucryptodire schildpadden dat leefde in Angola tijdens het Turonien van het Laat-Krijt. NaamgevingIn 2005 vond Mateus bij Iembe het fossiel van een schildpad nabij de groeve waar Angolasaurus was aangetroffen. De typesoort Angolachelys mbaxi werd in 2009 benoemd door Octavio Mateus, Louis Jacobs, Michael Polcyn, Anne S. Schulp, Diana Vineyard, André Buta Neto en Miguel Telles Antunes. De geslachtsnaam combineert een verwijzing naar Angola met een Grieks chelys, 'schildpad'. De soortaanduiding mbaxi betekent 'schildpad' in het Nyaneka-Nkumbi en Kimbundo. Het type MGUAN-PA 002 omvat schedel-, kaak- en postcraniale fragmenten die zijn gevonden in de Tadi-bedden van de Itombe-formatie die dateert uit het late Turonien. Het bestaat uit de vrijwel volledige schedel en onderkaken, twee halswervels, een stuk darmbeen, een klauw en elementen van het pantser. BeschrijvingDe schedel is 179 millimeter lang. De beschrijvers stelden enkele autapomorfieën, unieke afgeleide eigenschappen, vast. De neusgaten zijn gescheiden door takken van de praemaxillae. Het squamosum heeft een min of meer cirkelvormige verruwing van het bovenvlak. De vleugels van het squamosum steken ver naar achteren, achter het quadratum ongeveer een kwart van de totale lengte van de schedel vertegenwoordigen en omvatten het slaapvenster van boven en onderen. Angolachelys is verder opvallend door een zeer afgeleid secundair verhemelte dat zich tot achter de oogkassen uitstrekt, en een uitgebreid schedeldak waar wandbeenderen en squamosa elkaar raken. Angolachelys deelt met de verwant Sandownia een bijdrage van het jukbeen aan het verhemelte, kleine ogen die vlak bij elkaar geplaatst zijn, en een verder uniek drielobbig profiel van de snuit. FylogenieAngolachelys werd in een eigen klade Angolachelonia geplaatst, als zustersoort van Sandownia. Cladogram naar Mateus et alii (2009):
Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
Noten
|