Alexanderparkiet

Alexanderparkiet IUCN-status: Gevoelig[1] (2016)
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia (Dieren) Stam: Chordata (Chordadieren) Klasse: Aves (Vogels) Orde: Psittaciformes (Papegaaiachtigen) Familie: Psittaculidae (Papegaaien van de Oude Wereld) Geslacht: Psittacula
Soort
Psittacula alexandri (Linnaeus, 1758) Originele combinatie Psittacus alexandri
Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Alexanderparkiet op Wikispecies
Portaal    Biologie Vogels

De alexanderparkiet (Psittacula alexandri) is een papegaaiachtige uit de familie van de papegaaien van de Oude Wereld (Psittaculidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Psittacus alexandri in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.[2]

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor van noordelijk India tot Java en Borneo. Er worden acht ondersoorten onderscheiden:[3]

• P. a. fasciata (Statius Müller, 1776): van noordelijk India tot zuidelijk China en Indochina.
• P. a. abbotti (Oberholser, 1919): Andamanen.
• P. a. cala (Oberholser, 1912): Simeulue (westelijk van Sumatra).
• P. a. major (Richmond, 1902): Lasia en Babi (westelijk van Sumatra).
• P. a. perionca (Oberholser, 1912): Nias.
• P. a. alexandri Linnaeus, 1758: Java, Bali en zuidelijk Borneo.
• P. a. dammermani Chasen & Kloss, 1932: Karimundjawa (Javazee).
• P. a. kangeanensis Hoogerwerf, 1962: Kangean (Javazee).

Status

De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd maar de soort wordt omschreven als vrij algemeen. Er wordt echter aangenomen dat dit aantal snel achteruitgaat door habitatverlies en stroperij. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort daarom de status gevoelig.[1]

Bronnen, noten en/of referenties

1. (en) Alexanderparkiet op de IUCN Red List of Threatened Species.
2. Linnaeus, C. (1758). Systema naturae ed. 10: 97. Gearchiveerd op 1 november 2021.
3. (en) Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2023. IOC World Bird List (v13.2).