Affodils zijn vaste planten die zich vermeerderen via een verdikte wortelstok of één of tweejarige planten met vezelige wortels. De loofbladeren zijn lang en smal en zijn in op de grond staande rozetten gerangschikt.
De drietallige bloemen zijn hermafrodiet en bestaan uit zes witte tot roze kroonbladeren. Het verschil met het verwante geslacht Asphodeline is dat de meeldraden gelijke lengtes hebben.
De gedroogde stengels worden in sommige gebieden wel gebruikt om manden van te vlechten.
In Italië worden de bladeren wel gebruikt om burrata, een jonge soort kaas, in te wikkelen. Zowel kaas als bladeren zijn hooguit een paar dagen houdbaar en wanneer de bladeren verwelkt zijn is duidelijk dat de kaas niet goed meer is. Op Sardinië wordt honing van de bloemen geproduceerd. In Puglia wordt een specerij bereid uit de knoppen, die gekookt en in olie bewaard worden.
Affodil werd door de Oude Grieken in verband gebracht met de doodsgodin Persephone, en geplant in de omgeving van begraafplaatsen. Griekse dichters als Homeros beschrijven een plek in de onderwereld, de affodilvelden, waar de zielen van "gewone" lieden na de dood verblijven. Het zaad van de plant wordt genoemd als voedsel van de doden.
Literatuur
(en) Chase, M.W.; Reveal, J.L. & Fay, M.F.; 2009: A subfamilial classification for the expanded asparagalean families Amaryllidaceae, Asparagaceae and Xanthorrhoeaceae, Botanical Journal of the Linnean Society 161(2), p 132–136.
(es) Díaz Lifante, Z. & Valdés, B.; 1996: Revisión del género Asphodelus L. (Asphodelaceae) en el Mediterráneo Occidental, Boissiera 52, p 189.
(en) Díaz Lifante, Z. & Valdés, B.; 1994: Lectotypification of Asphodelus ramosus (Asphodelaceae), a misunderstood Linnaean name, Taxon 43(2), p 247–251.
· 
· 
