Adriaan van Oordt

Adriaan van Oordt
Grafsteen Adriaan van Oordt
Grafsteen Adriaan van Oordt
Algemene informatie
Volledige naam Adriaan van Oordt
Geboren 19 februari 1865
Overleden 9 oktober 1910
Land Nederland
Beroep auteur
Werk
Stroming neo-romantici
Dbnl-profiel
Portaal  Portaalicoon   Literatuur

Adriaan van Oordt (Dresden, 19 februari 1865 - Bussum, 9 oktober 1910) was een Nederlandse schrijver en een van de eerste neo-romantici in de Nederlandse literatuur. Hij was de zoon van burgemeester van Ermelo (1878-1898) Adriaan Marie van Oordt. Van Oordt kwam pas op 14-jarige leeftijd naar Nederland, was later tijdelijk bevriend met Frederik van Eeden en was betrokken bij de oprichting van Walden. Van Oordt had een zwakke gezondheid en leidde tot aan zijn overlijden een teruggetrokken leven in Bussum. Hij ligt begraven op de Algemene begraafplaats van Bussum waar in 1911 een grafsteen gezet werd, ontworpen door de beeldhouwer Lambertus Zijl met de tekst, "Ter herinnering aan de dichter Adriaan van Oordt. Van zijn vrienden."[1]

Werk

Zijn beide historische romans, Irmenlo (Amsterdam, 1896) en Warhold (Amsterdam, 1906), die zich in de middeleeuwen afspelen, zijn door hun gedateerde mooischrijverij en impressionistische breedsprakigheid voor de moderne lezer nauwelijks meer te verteren. Adriaan van Oordt schreef ook de treurspelen Floris V (1902) en Eduard van Gelre (1909). In 1911 werd zijn Nagelaten werk uitgegeven.

Bibliografie

  1. ↑ Adriaan van Oordt. Geraadpleegd op 20 september 2022.
Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina Anoniem/Berichten/Adriaan van Oordt op Wikisource.