2-furaanzuur
|
Structuurformule en molecuulmodel
|
|
|
Algemeen
|
Molecuulformule
|
C5H4O3
|
IUPAC-naam
|
furaan-2-carbonzuur
|
Andere namen
|
α-furaanzuur, 2-carboxyfuraan, 2-furoëzuur
|
Molmassa
|
112,08346 g/mol
|
SMILES
|
C1=C(OC=C1)C(=O)O
|
InChI
|
1/C5H4O3/c6-5(7)4-2-1-3-8-4/h1-3H,(H,6,7)/f/h6H
|
CAS-nummer
|
88-14-2
|
EG-nummer
|
201-803-0
|
PubChem
|
6919
|
Wikidata
|
Q2210953
|
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
|
Waarschuwing
|
H-zinnen
|
H315 - H319 - H335
|
EUH-zinnen
|
geen
|
P-zinnen
|
P261 - P305+P351+P338
|
LD50 (muizen)
|
(intraperitoneaal) 100[1] mg/kg
|
Fysische eigenschappen
|
Aggregatietoestand
|
vast
|
Dichtheid
|
1,322[1] g/cm³
|
Smeltpunt
|
ca. 132[2] °C
|
Kookpunt
|
ca. 231[2] °C
|
Vlampunt
|
93,89 °C
|
Oplosbaarheid in water
|
37,1[1] g/L
|
Goed oplosbaar in
|
ethanol
|
Brekingsindex
|
1,513[1]
|
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
|
|
2-furaanzuur is een carbonzuur, dat bestaat uit een furaanring waaraan een carboxylgroep is verbonden. De stof komt voor in gekookte asperge, koffie, guave, papaja en rum.[1]
Synthese
2-furaanzuur kan bereid worden door de oxidatie van furfural.[3]
Derivaten van 2-furaanzuur
2-furaanzuur kent een isomeer: 3-furaanzuur (β-furaanzuur).
De zouten en esters van deze zuren worden furoaten genoemd. Ze worden soms gebruikt om de werkzame stof van een geneesmiddel een farmaceutisch acceptabele toedieningsvorm te geven. Voorbeelden zijn:
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties