ভাৰতৰ জৰুৰীকালীন অৱস্থা, ১৯৭৫

এই প্ৰবন্ধটো বৰ্তমান লিখি থকা হৈছে। আপুনিও এই কাৰ্যত অংশগ্ৰহণ কৰিব পাৰে। সহায় কৰিবৰ বাবে ইয়াত ক্লিক কৰক।
বৰ্তমান কাম কৰি থকা লিখকৰ নাম জানিবলৈ ইচ্ছা কৰিলে এই লিংক চাওক; যদি এই প্ৰবন্ধত বহুদিন ধৰি একো কাম হোৱা নাই, তেনেহ’লে এই সাঁচটো আঁতৰাই দিব পাৰিব।
প্ৰধানমন্ত্ৰী ইন্দিৰা গান্ধীয়ে ১৯৭৫ চনৰ ২৫ জুনৰ পৰা দেশজুৰি জৰুৰীকালীন অৱস্থা বলবৎ কৰে

ভাৰতীয় সংবিধানত থকা জৰুৰীকালীন ক্ষমতা সমুহ

প্ৰেক্ষাপট

ইন্দিৰা গান্ধীৰ উত্থান

"Indira is India, India is Indira."

ৰাজনৈতিক অস্থিৰতা

বিৰোধ

১৯৭৭ চনৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচন

প্ৰধান প্ৰবন্ধ: ভাৰতৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচন, ১৯৭৭

১৯৭৭ৰ ভাৰতৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচনত বিভিন্ন ঘটনাপ্ৰবাহৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত পোনপ্ৰথমবাৰৰ বাবে ভাৰতীয় জাতীয় কংগ্ৰেছ দলে শাসনৰ বাঘজৰী হেৰুৱাবলগীয়া হৈছিল। ২১মহীয়া অন্তৰ্ৱৰ্তী জৰুৰীকালীন অৱস্থাৰ সামৰণি পেলাই প্ৰধানমন্ত্ৰী ইন্দিৰা গান্ধীয়ে ষষ্ঠ লোকসভা গঠনৰ উদ্দেশ্যে সাধাৰণ নিৰ্বাচন ঘোষণা কৰিছিল। জয়প্ৰকাশ নাৰায়ণৰ প্ৰচেষ্টাত ভাৰতীয় লোকদলৰ নেতৃত্বত ইন্দিৰা বিৰোধী বিভিন্ন ৰাজনৈতিক দল লগলগাই গঠন কৰা জনতা মৰ্চাই ২৯৮খন আসন লাভ কৰিছিল। মোৰাৰজী দেশাইক মৰ্চাৰ নেতা নিৰ্বাচন কৰা হৈছিল আৰু তেনেকৈয়ে তেওঁ ভাৰতৰ প্ৰথমজন অনা-কংগ্ৰেছ প্ৰধানমন্ত্ৰী হৈছিল। নিৰ্বাচনৰ পৰৱৰ্তী পৰ্যায়ত জনতা মৰ্চাৰ দলবোৰ বিলুপ্তি ঘটাই জনতা পাৰ্টি গঠন কৰা হৈছিল। কংগ্ৰেছে পাইছিল মাত্ৰ ১৫৩খন আৰু হেৰুৱাবলগীয়া হৈছিল ১৯৭খন আসন। ইন্দিৰা গান্ধী আৰু তেওঁৰ পুত্ৰ সঞ্জয় গান্ধী উভয়ে পৰাজয় বৰণ কৰিছিল।[2]

সংস্কৃতিত

সাহিত্যত

চলচ্চিত্ৰত

তথ্যসূত্ৰ

  1. ↑ Guha, p. 467
  2. ↑ M.R. Masani, "India's Second Revolution," Asian Affairs (1977) 5#1 pp 19–38.

অন্যান্য উৎস

  • Atul Kohli. Democracy and Discontent: India's Growing Crisis of Governability. Cambridge University Press. 1991. ISBN 0-521-39161-X.
  • Atul Kohli (ed.). The Success of India's Democracy. Cambridge University Press. 2001 [2004]. ISBN 81-7596-107-4.
  • B. G. Verghese Warrior of the Fourth Estate: Ramnath Goenka of the Express. Viking, Penguin India. 2005. ISBN 978-0-67005-842-6.
  • Bipan Chandra et al. India Since Independence. Penguin India. 2008 . e-ISBN 978-81-8475-053-9.
  • Durga Das Basu. Introduction to the Constitution of India. LexisNexis Butterworths. 1960 [20th edition, 2011 reprint]. ISBN 978-81-8038-559-9.
  • Inder Malhotra. Indira Gandhi: A Personal and Political Biography. Hodder and Stoughton. 1989. ISBN 0-340-40540-6.
  • Mary C. Carras. Indira Gandhi: In the Crucible of Leadership. Jaico Publishing House. 1979 [1980].
  • Partha Chatterjee (scholar). Lineages of Political Society. Orient Blackswan. 2011. ISBN 81-7824-317-2.
  • Partha Chatterjee (scholar). Empire and Nation: Essential Writings, 1985–2005. Orient Blackswan. 2010. ISBN 81-7824-267-2..
  • Ramachandra Guha. India After Gandhi: The History of the World's Largest Democracy. HarperCollins. 2008. ISBN 978-0-330-50554-3.
  • S. S. Gill. The Dynasty: A Political Biography of the Premier Ruling Family of Modern India. HarperCollins. 1996. ISBN 81-7223-245-4.
  • Subhash C. Kashyap. Indian Constitution: Conflicts and Controversies. Vitasta Publishing. 2010. ISBN 978-81-89766-41-2.
  • T. V. Sathyamurthy. State and Nation in the Context of Social Change. Oxford University Press. 1994. ISBN 0-19-563136-6.

লগতে চাওক

  • Aaron S. Klieman. "Indira's India: Democracy and Crisis Government", Political Science Quarterly (1981) 96#2 pp. 241–259 in JSTOR
  • Kuldip Nayar. The Judgement: Inside Story of the Emergency in India. 1977. Vikas Publishing House. ISBN 0-7069-0557-1.
  • P. N. Dhar. Indira Gandhi, the "Emergency", and Indian Democracy (2000), 424pp
  • Ramashray Roy and D. L. Sheth. "The 1977 Lok Sabha Election Outcome: The Salience of Changing Voter Alignments Since 1969," Political Science Review (1978), Vol. 17 Issue 3/4, pp. 51–63

বাহ্যিক সংযোগ