ভাৰতীয় জনতা পাৰ্টি
ভাৰতীয় জনতা পাৰ্টি বা বিজেপি ভাৰতৰ এক অন্যতম ৰাজনৈতিক দল। ১৯৮০ চনত প্ৰতিষ্ঠিত এই দলটি বৰ্তমান ভাৰতৰ বৃহত্তম আৰু প্ৰশাসক ৰাজনৈতিক দল। এইটো এটা ভাৰতীয় জাতীয়তাবাদী আৰু ৰক্ষণশীল সামাজিক নীতি, স্বদেশী, মুক্তবজাৰ ধনতান্ত্ৰিক নীতি, জাতীয় নীতিৰ দ্বাৰা পৰিচালিত বিদেশ নীতি, আৰু শক্তিশালী জাতীয় নিৰাপত্তা ব্যৱস্থাৰ সমৰ্থক।[1] ভাৰতীয় ৰাজনীতিৰ প্ৰেক্ষাপটত এই দল মধ্য-দক্ষিণপন্থী দল।[2] বিভিন্ন সহযোগী দলৰ সৈতে লগ লাগি ১৯৯৮ ৰ পৰা ২০০৪ চনৰ মধ্যৱৰ্তী সময়ত অটল বিহাৰী বাজপেয়ীৰ নেতৃত্বত আৰু লালকৃষ্ণ আদৱানীৰ উপনেতৃত্বত বিজেপিয়ে ভাৰতত কেন্দ্ৰীয় চৰকাৰ গঠন কৰে। পৰৱৰ্তী সময়ত ভাৰতৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচন, ২০১৪ চনত সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰে নৰেন্দ্ৰ মোদীৰ নেতৃত্বত বিজেপিয়ে পুনৰ ক্ষমতালৈ আহে। ৰাষ্ট্ৰীয় নেতৃত্বত অসমৰ দিলীপ শইকীয়াই সাধাৰণ সম্পাদক হিচাপে কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰি আছে। সেই সময়ৰ কংগ্ৰেছ দলৰ ৰাজনীতিৰ প্ৰতি প্ৰত্যাহ্বান জনাই ১৯৫১ চনত শ্যামা প্ৰসাদ মুখাৰ্জীয়ে প্ৰতিষ্ঠা কৰা ভাৰতীয় জনসংঘৰ পৰাই বিজেপিৰ উৎপত্তি ঘটিছে। হিন্দু জাতীয়তাবাদী স্বেচ্ছাসেৱী সংগঠন ৰাষ্ট্ৰীয় স্বয়ংসেৱক সংঘ (আৰ এছ এছ)ৰ সহযোগত প্ৰতিষ্ঠা কৰা হৈছিল আৰু ইয়াক আৰ এছ এছৰ ৰাজনৈতিক শাখা হিচাপে বহুলভাৱে গণ্য কৰা হৈছিল। কংগ্ৰেছ দল তথা তদানীন্তন প্ৰধানমন্ত্ৰী জৱাহৰলাল নেহৰুৱে মুছলমান জনসাধাৰণ আৰু পাকিস্তান দেশক সন্তুষ্ট কৰা বুলি ভবা কথাটো প্ৰতিহত কৰাৰ উপৰিও ভাৰতৰ "হিন্দু" সাংস্কৃতিক পৰিচয়ৰ সুৰক্ষাৰ লক্ষ্য আছিল জনসংঘৰ। নতুন দলটোক মাটিৰ পৰা নমাই আনিবলৈ আৰ এছ এছে নিজৰ কেইবাজনো আগশাৰীৰ প্ৰচাৰক বা পূৰ্ণকালীন কৰ্মীক জনসংঘক ঋণ দিছিল। ইয়াৰ ভিতৰত বিশিষ্ট আছিল দীনদয়াল উপাধ্যায়, যিজনক সাধাৰণ সম্পাদক হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হৈছিল। ১৯৫২ চনৰ প্ৰথম সাধাৰণ নিৰ্বাচনত জনসংঘই লোকসভাৰ মাত্ৰ তিনিখন আসনহে লাভ কৰিছিল।১৯৬৭ চনলৈকে সংসদত ইয়াৰ সামান্য উপস্থিতি বজাই ৰাখিছিল।
১৯৬৭ চনত সমগ্ৰ দেশতে বিধানসভা নিৰ্বাচনৰ পিছত এই দলটোৱে স্বতন্ত্ৰ পাৰ্টি আৰু সমাজবাদীকে ধৰি আন কেইবাটাও দলৰ সৈতে মিত্ৰতাত লিপ্ত হয়। ই মধ্যপ্ৰদেশ, বিহাৰ আৰু উত্তৰ প্ৰদেশকে ধৰি সমগ্ৰ হিন্দী হৃদভূমিৰ বিভিন্ন ৰাজ্যত চৰকাৰ গঠন কৰিছিল। মিত্ৰজোঁটৰ ভিতৰত হ’লেও প্ৰথমবাৰৰ বাবে জনসংঘই ৰাজনৈতিক পদবী গ্ৰহণ কৰিছিল; ইয়াৰ ফলত জনসংঘৰ অধিক উগ্ৰপন্থী এজেণ্ডা শ্বেলফত বন্ধ হৈ পৰে।
১৯৭৫ চনত প্ৰধানমন্ত্ৰী ইন্দিৰা গান্ধীয়ে জৰুৰীকালীন অৱস্থা জাৰি কৰে। জনসংঘই ব্যাপক প্ৰতিবাদত অংশ লৈছিল, দেশজুৰি আন আন্দোলনকাৰীৰ সৈতে হাজাৰ হাজাৰ সদস্যক কাৰাগাৰত বন্দী কৰা হৈছিল। ১৯৭৭ চনত জৰুৰীকালীন অৱস্থা প্ৰত্যাহাৰ কৰি সাধাৰণ নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হয়। জনসংঘই সমাজবাদী দল, কংগ্ৰেছ (O) আৰু ভাৰতীয় লোকদলকে ধৰি ৰাজনৈতিক বৰ্ণালীৰ বিভিন্ন দলৰ সৈতে একত্ৰিত হৈ জনতা পাৰ্টি গঠন কৰে আৰু ইয়াৰ মূল এজেণ্ডা আছিল ইন্দিৰা গান্ধীক পৰাস্ত কৰা।[49] ১৯৭৭ চনত জনতা পাৰ্টিয়ে সংখ্যাগৰিষ্ঠতা লাভ কৰি মোৰাৰজী দেশাইক প্ৰধানমন্ত্ৰী হিচাপে লৈ চৰকাৰ গঠন কৰে। জনতা পাৰ্টিৰ সংসদীয় দলটোত পূৰ্বৰ জনসংঘই সৰ্বাধিক অৰিহণা যোগাইছিল, ৯৩খন আসন বা শক্তিৰ ৩১%। পূৰ্বে জনসংঘৰ নেতা বাজপেয়ীক বৈদেশিক পৰিক্ৰমা মন্ত্ৰী হিচাপে নিযুক্তি দিয়া হয়। তথ্য সংগ্ৰহ
বাহ্যিক সংযোগ
|