ملك ايطاليا هو لقب اتبناه حكام كتير فى شبه الجزيره الايطاليه بعد سقوط الامبراطوريه الرومانيه.[1][2] و مع كده ما حكمش شبه الجزيره كلها ملك واحد لحد فيكتور ايمانويل سنه 1870.
بعد خلع الامبراطور الرومانى رومولوس اوجسطولوس سنه 476 عين الزعيم الهيرولى اودواكر دوق لايطاليا من الامبراطور البيزنطى زينون. لقب نفسو ملك بعدين لكن موش ملك ايطاليا و قدم نفسه ضابط من الحكومه الشرقيه. فى 493م غلب ملك القوط الشرقيين ثيودوريك العظيم اودواكر, انتهى حكم القوط الشرقيين لما رجعت ايطاليا الى الامبراطوريه البيزنطيه سنه 552.
سنه 568 دخل اللومبارديين شبه الجزيره لتكوين مملكه بربريه مموديل للامبراطوريه و فرضو سلطتهم على جزء كبير من ايطاليا ماعدا اكسرخسيه رافينا و دوقيات روما و البندقيه و نابولى و الاجزاء الجنوبيه, ف القرنين اللى بعد كده اتحارب البيزنطيين و اللومبارديين للهيمنه على شبه الجزيره.
سمح الملك فى القرن التامن الرومان الطليان و الامبراطوريه البيزنطيه للومبارديين بالسيطره على اللى بقى من الجيوب الرومانيه فى شمال ايطاليا, فى سنه 774 غلبهم الفرنجه تحت حكم شارلمان اللى خلع ملكهم و لقب نفسه ملك اللومبارديين. ضمن الامبراطوريه الفرنجيه حكم ايطاليا ملك ايطاليا, اندمجت المملكه فى الامبراطوريه الرومانيه المقدسه من اوتو الاول.
فى صلح وستفاليا سنه 1648 خسرت الامبراطوريه الرومانيه المقدسه اغلب الاراضى الايطاليه ما حملش العرش الايطالى اى اهميه , سنه1805 حاول نابليون بونابرت يضم التراث اللومباردى لفرنسا مره تانيه و اتتوج بالتاج اللومباردى الحديدى فى بافيا.
روجر التانى استخدم اللقب ملك صقليه و ايطاليا لحد 1135 بعدين استخدم لقب ملك صقليه, ابوليا و كالابريا, برغم ان سلطته امتدت لجنوب ايطاليا بس حكمش رسميا مملكه ايطاليا.
كارلو الخامس كان اخر امبراطور بيتوج ملك ايطاليا او بيستخدم اللقب,[4] و مع صلح وستفاليا فى 1648, انتهى حكم الاباطره على كل ايطاليا, و مع كده استمرت الامبراطوريه فى المطالبه بالاراضى فى شمال ايطاليا لحد حلها فى 1806.
↑According to Sismondi, History of the Italian Republics in the Middle Ages (pg. 29), although Otto II was crowned ملك الرومان in 961 and امبراطور رومانى مقدس in 967, he only obtained the Iron Crown at بافيا in late 980, during his descent into Italy, and prior to his celebrating Christmas at رافينا.
↑Although Otto III was crowned امبراطور رومانى مقدس at Rome on 21 May 996, he was crowned King of Italy at ميلان prior to the death of بابا يوحنا الخمستاشر in early March 996 - see Comyn, History of the Western Empire, Vol. 1, pg. 123