Wodorotlenek baru
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
wodorotlenek baru
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
Ba(OH)2
|
Masa molowa
|
171,34 g/mol
|
Wygląd
|
białe ciało stałe
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
17194-00-2
|
PubChem
|
28387
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: Wodorotlenek baru (nr 433373) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2016-03-13].
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanej karty charakterystyki
|
|
|
Zwroty H
|
H302, H314, P260, P280, P301+P312+P330, P303+P361+P353, P304+P340+P310, P305+P351+P338+P310
|
|
Europejskie oznakowanie substancji
|
oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
|
Na podstawie podanego źródła[1]
|
|
Żrący (C)
|
|
|
Zwroty R
|
R20/22, R34
|
Zwroty S
|
S26, S36/37/39, S45
|
|
NFPA 704
|
Na podstawie podanego źródła
|
|
|
|
Temperatura zapłonu
|
niepalny
|
Temperatura samozapłonu
|
niepalny
|
Numer RTECS
|
CQ9200000[1]
|
|
Podobne związki
|
Inne aniony
|
tlenek baru nadtlenek baru
|
Inne kationy
|
wodorotlenek wapnia wodorotlenek strontu
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Wodorotlenek baru Ba(OH)2 – nieorganiczny związek chemiczny. Roztwór wodorotlenku baru jest silną zasadą, w stanie stałym występuje w postaci białych granulek lub proszku.
Otrzymywanie
Wodorotlenek baru otrzymywany jest w wyniku reakcji tlenku baru (BaO) z wodą. Krystalizuje jako ośmiowodny hydrat (Ba(OH)2·8H2O), który może zostać odwodniony do związku jednowodnego (monohydratu) poprzez ogrzewanie na powietrzu lub odwodniony całkowicie podczas ogrzewania w 100 °C pod próżnią.
Zastosowanie
Wodorotlenek baru jest używany w chemii analitycznej do miareczkowania słabych kwasów, zwykle kwasów organicznych. Jest „czystym odczynnikiem” wolnym od zanieczyszczeń wodorotlenku sodu i wodorotlenku potasu. Rozpuszczony nie zawiera niepożądanych węglanów (węglan baru jest nierozpuszczalny w wodzie).
Używany do miareczkowania z takimi wskaźnikami jak fenoloftaleina lub tymoloftaleina zmieniających kolor w środowisku alkalicznym, bez ryzyka błędu miareczkowania spowodowanego słabymi jonami węglanowymi. Wodny nasycony roztwór wodorotlenku baru nazywany jest wodą barytową.
Wodorotlenek baru używany jest w syntezie organicznej jako silna zasada, np.
oraz w innych reakcjach.
Inne zastosowania
Zagrożenia
Wodorotlenek baru jest żrący i szkodliwy dla zdrowia.
Przypisy
- ↑ a b c Wodorotlenek baru (nr 433373) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck). [dostęp 2011-01-16].
- ↑ Karl Meyer, Henry S. Bloch. Naphthoresorcinol. „Org. Synth.”. 25, s. 73, 1945. DOI: 10.15227/orgsyn.025.0073.
- ↑ George Bosworth Brown. Methylsuccinic acid. „Org. Synth.”. 26, s. 45, 1946. DOI: 10.15227/orgsyn.026.0054.
- ↑ J. F. Thorpe, G. A. R. Kon. Cyclopentanone. „Org. Synth.”. 5, s. 37, 1925. DOI: 10.15227/orgsyn.005.0037.
- ↑ J. B. Conant, Niel Tuttle. Diacetone alcohol. „Org. Synth.”. 1, s. 45, 1921. DOI: 10.15227/orgsyn.001.0045.