Był pierworodnym synem i dziedzicem lorda Nathana Rothschilda, pierwszego żydowskiegopara w Anglii[1]. W wieku 7 lat zadeklarował, że chce prowadzić własne Muzeum Historii Naturalnej. Jako dziecko zbierał motyle, pozostałe owady i inne zwierzęta[1]. Wśród jego zwierząt w domu rodzinnym w parku w Tring były kangury i egzotyczne ptaki[1]. W wieku 21 lat z dużą dozą niechęci rozpoczął pracę w rodzinnym banku. W zamian za to jego rodzice założyli muzeum zoologiczne i pokryli koszty światowych ekspedycji, które miały na celu wyszukiwanie i sprowadzanie zwierząt[1]. Rothschild był rosłej postury (miał 192 cm wzrostu), cierpiał na wadę wymowy, był bardzo nieśmiały. Na jednej z fotografii został ukazany jak jedzie na olbrzymim żółwiu słoniowym, zaś na innej powozi zaprzęgiem złożonym z zebr w drodze do Pałacu Buckingham, by udowodnić, że zwierzęta te da się oswoić[1]. Rothschild był zapalonym zbieraczem wszystkiego, co było rzadkie i wymarłe. W 1907 ukazała się jego książka Extinct Birds. Była to pierwsza w historii pozycja poświęcona tematowi wymierania ptaków. Tablice barwne do niej wykonali wysoko wówczas cenieni ilustratorzy, jak John Gerrard Keulemans i George Edward Lodge. Dzięki temu dość ekscentrycznemu dziełu i wysiłkom osób dostarczających okazy Rothschildowi współcześni autorzy mają wiedzę dotyczącą wielu wymarłych gatunków ptaków, szczególnie zasiedlających wyspy[2].
Rothschild publikował na łamach Novitates zoologicae[3]. Jako pierwszy opisał pewien podgatunek żyrafy z pięcioma rogami zamiast dwóch, nazwany od jego imienia Giraffa camelopardalis rothschildi[1]. Jest on najbardziej zagrożonym spośród dziewięciu podgatunków żyrafy. Ponadto opisał gatunku lub podgatunki dla stu pięćdziesięciu trzech owadów, pięćdziesięciu ośmiu ptaków, siedemnastu ssaków, trzech ryb, trzech pająów, dwóch jaszczurek i krocionoga[1]. Do gatunków ptaków, których nazwa naukowa upamiętnia Rothschilda należą astrapia żabotowa (Astrapia rothschildi), lorika ognista podg. rothschildi (Charmosyna pulchella rothschildi), cierniosternik brązowy (Cypseloides rothschildi), szpak balijski (Leucopsar rothschildi) i afrokulczyk arabski (Crithagra rothschildi)[3].
Rothschild zgromadził jedną z największych kolekcji historii naturalnej na świecie, po czym otworzył swoje prywatne muzeum dla zwiedzających. W roku 1932, szantażowany przez kobietę, był zmuszony sprzedać część swojej kolekcji motyli do Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej[1]. W roku 1936 podarował resztę swojej kolekcji Muzeum Brytyjskiemu. Muzeum Zoologiczne Waltera Rothschilda w Tring jest obecnie filią Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. W muzeum przechowywane jest łącznie 1 150 000 ptasich skórek, szkieletów, gniazd, zestawów jaj i okazów zakonserwowanych w spirytusie, z czego 4000 okazów jest wystawionych na publiczną ekspozycję[4].
Miriam Rothschild: Dear Lord Rothschild: birds, butterflies, and history. Philadelphia: Balaban, 1983. ISBN 0-09-153740-1. Brak numerów stron w książce