Jelcz L11
Jelcz L11 w Świnoujściu
|
Dane ogólne
|
Inne nazwy
|
Jelcz L11/2
|
Producent
|
Jelczańskie Zakłady Samochodowe
|
Lata produkcji
|
1987-1989
|
Miejsce produkcji
|
Jelcz-Laskowice
|
Dane techniczne
|
Układ drzwi
|
2-2-2 2-0-2 (L11/2)
|
Liczba drzwi
|
3 2 (L11/2)
|
Silniki
|
Raba MAN D 2156 HM 6 U 10,35 l
|
Moc silników
|
192 KM (142 kW) przy 2100 obr./min.
|
Skrzynia biegów
|
Csepel ASH75.2
|
Liczba przełożeń
|
5
|
Długość
|
11000 mm
|
Szerokość
|
2500 mm
|
Wysokość
|
3080 mm
|
Masa własna
|
9400 kg
|
Masa całkowita
|
16000 kg
|
Rozstaw osi
|
5400 mm
|
Prędkość maksymalna
|
97,7 km/h
|
Wnętrze
|
Liczba miejsc ogółem
|
90 94 (L11/2)
|
Liczba miejsc siedzących
|
40 44 (L11/2)
|
Informacje dodatkowe
|
ABS
|
Nie
|
ASR
|
Nie
|
EBS
|
Nie
|
ESP
|
Nie
|
Klimatyzacja
|
Nie
|
|
Jelcz L11 – polski autobus lokalny produkowany przez Jelczańskie Zakłady Samochodowe w Jelczu-Laskowicach w latach 1987–1989. Pojazdy tego typu były przeznaczone do obsługi linii lokalnych, użytkowane były głównie przez PKS oraz większe zakłady MKS[1].
Historia modelu
Jelcze L11, podobnie jak bliźniacze autobusy Jelcz M11 (miejskie, produkowane od 1985 do 1990 roku) były budowane na sprowadzanych z Węgier podwoziach firmy Csepel (stosowanych również do produkcji autobusów Ikarus 260). Nadwozie było skróconą do 11 m wersją nadwozia autobusu Jelcz PR110 opartego na licencji firmy Berliet[2]. Od miejskiego typu M11 wersja L11 różniła się głównie aranżacją wnętrza przystosowaną do obsługi linii lokalnych – kosztem zmniejszonej pojemności autobusu zwiększono liczbę foteli, usunięto także miejsca na wózki dziecięce. Wewnątrz zastosowano miękkie podwójne fotele z dermatoidowym obiciem[2]. Autobus wyposażony był w tachograf, zasłony okien bocznych oraz siatkowe półki montowane pod sufitem na bagaż podręczny[2]. Różnice dotyczyły też skrzyni biegów, dzięki wydłużonym przełożeniom III, IV i V zwiększono prędkość maksymalną pojazdu do 97,7 km/h[2].
Do napędu posłużył ten sam co w modelu M11 silnik Raba MAN D 2156 HM 6 U o pojemności 10,35 l i mocy maksymalnej 192 KM (142 kW) przy 2100 obr./min[1] i momencie obrotowym 696 Nm przy 1300 obr./min. Umieszczony był on centralnie, pomiędzy osiami pojazdu. Napęd przenoszony był poprzez suche jednotarczowe sprzęgło i 5-biegową manualną skrzynię Csepel ASH75.2 na oś tylną[1].
W roku 1988 na wniosek PKS wprowadzono modyfikację polegającą na zlikwidowaniu środkowych drzwi[3]. Dzięki temu wewnątrz zastosowano dodatkowe dwa podwójne miejsca siedzące[2]. W celu odróżnienia od wersji pierwotnej, dwudrzwiowe autobusy oznaczano niekiedy jako L11/2. Łącznie powstało około 1000 sztuk modelu L11. Następcą L11 został Jelcz L120[2].
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
Autobusy miejskie | |
---|
Autobusy lokalne, szkolne, międzymiastowe i turystyczne |
|
---|
Trolejbusy |
|
---|
Samochody ciężarowe |
|
---|
Samochody pożarnicze |
|
---|
Przyczepy autobusowe |
|
---|
Prototypy |
|
---|
Samochody wojskowe |
|
---|