Była to najjaśniejsza kometa XVII wieku, którą obserwować można było nawet przy świetle dnia. Posiadała ona długi warkocz. Minęła Ziemię w odległości ok. 0,4 j.a., co nastąpiło 30 listopada 1680 r. Swe peryhelium kometa osiągnęła 18 grudnia 1680 r. – znajdowała się wówczas w odległości zaledwie 0,006 j.a. od Słońca (898 000 km). Największą jasność osiągnęła 29 grudnia 1680 r., gdy zaczęła się już oddalać od Słońca w odległe obszary Układu Słonecznego.
Kometę Kircha obserwowano po raz ostatni 19 marca 1681 roku.
Orbita komety
Choć kometa C/1680 V1 została odkryta przez Gottfrieda Kircha, do wyznaczenia jej orbity przyczynił się jezuitaEusebio Francisco Kino (1645–1711). Swoje obserwacje i obliczenia opublikował w pracy Exposisión astronómica de el cometa (1681), która była jedną z pierwszych wydanych publikacji naukowych na terenie kontynentu amerykańskiego. Kometa ta, choć przeszła bardzo blisko Słońca, nie należała prawdopodobnie do grupy Kreutza.
C/1680 V1 porusza się po orbicie w kształcie bardzo wydłużonej elipsy o mimośrodzie 0,99. Jej peryhelium znalazło się w odległości 0,006 j.a., a aphelium 888,85 j.a. od Słońca. Nachylenie jej orbity do ekliptyki wynosi 60,68˚. Okres obiegu szacuje się na ponad 9350 lat.