Apollo 8 – druga załogowa misja kierowana przez amerykańską agencję kosmiczną NASA w ramach programu Apollo. Apollo 8 było pierwszą misją, która wyniosła ludzi poza orbitę okołoziemską. Pierwsza misja w historii, podczas której człowiek okrążył Księżyc. Misja Apollo 8 trwała 6 dni i 3 godziny: przeciwną stronę Księżyca osiągnięto po ponad 69 godzinach lotu, a w ciągu 20 godzin lotu wokół Księżyca, moduł załogowy dziesięciokrotnie okrążył satelitę Ziemi[1][2]. Jej celem było zebranie informacji o możliwych miejscach lądowania. Z modułu załogowego tej misji, wykonano pierwsze w historii fotografie całej Ziemi.
Test procedur i infrastruktury naziemnej w locie załogowym z wykorzystaniem statku Apollo i rakiety Saturn V
Przeprowadzenie testu nominalnych i alternatywnych procedur misji księżycowej według scenariusza LOR (Lunar Orbit Rendezvous), z uwzględnieniem elementów:
umieszczenie statku na trajektorii lotu w kierunku Księżyca (TLI – Translunar Injection)
prowadzenie nawigacji, łączności i korekt trajektorii lotu
ocena zużycia zasobów statku Apollo i zastosowanie pasywnej kontroli termicznej.
Misja
Astronauci Apollo 8 byli pierwszymi ludźmi, którzy opuścili niską orbitę okołoziemską i odwiedzili inne ciało niebieskie. Początkowo zakładano, że następna misja po Apollo 7 będzie testem na orbicie okołoziemskiej, tak jak kolejna, Apollo 9. Plany zmieniono z obawy przed szybkimi postępami radzieckiegoprogramu Zond, mającego na celu wysłanie wokół Księżyca pojazdu Sojuz wyniesionego przez rakietę Proton z jednym lub dwoma kosmonautami na pokładzie. Ta informacja o radzieckich zamiarach, która dotarła do NASA latem 1968 roku, spowodowała wyznaczenie nowego celu misji Apollo 8. 19 sierpnia polecono załodze rozpocząć trening do lotu na orbitę okołoksiężycową[3]. W krótkim czasie przystosowano pojazd Apollo 8 do lotu w kierunku Księżyca, mimo że była to dopiero druga misja załogowa Apollo, i mimo braku zabezpieczenia w postaci zdublowanych systemów podtrzymywania życia na pokładzie modułu księżycowego, które później uratowały życie załogi Apollo 13. Podobna awaria zabiłaby astronautów Apollo 8.
Załoga Apollo 8 podróżowała w module dowodzenia. Statek nie posiadał modułu księżycowego. Zakłady Grummana nie mogły nadążyć z programem i żaden lądownik nie był jeszcze gotowy. Postanowiono, że pod osłoną SLA trzeciego stopnia rakiety zostanie umieszczony Lunar Module Test Article (LTA), pełniący funkcję balastu. LTA-B odbiegał od wszystkich poprzednich makiet lądownika. Był to pusty cylinder, posiadający jedynie szczątkową postać nóg, które późniejszym LM nadawały charakterystyczny wygląd pająka[3]. Misja Apollo 8 była pierwszą misją załogową wystrzeloną przez rakietę Saturn V, która odbyła do tego czasu jedynie dwa loty. Rakieta zadziałała idealnie, podobnie jak silnik SPS modułu serwisowego wypróbowany uprzednio podczas misji Apollo 7. Pojazd wszedł na orbitę wokółksiężycową rankiem 24 grudnia 1968 roku i przez następnych 20 godzin okrążał Księżyc. Astronauci wykonali dokumentację fotograficzną i poszukiwali ewentualnych miejsc do lądowania.
W trakcie misji wykonano sześć transmisji na żywo. Podczas transmisji telewizyjnej w Wigilię Bożego Narodzenia, astronauci odczytali fragmenty Księgi Rodzaju[4]. W tym samym dniu wykonali także słynne pierwsze kolorowe zdjęcie wschodu Ziemi[5] nad Księżycem.
Misja Apollo 8 dowiodła, że podróż na Księżyc i z powrotem jest możliwa. Stanowiło to wielkie osiągnięcie dla programu Apollo i wskrzesiło zaufanie do programu kosmicznego, nadwerężone tragedią załogi Apollo 1.
Moduł dowodzenia jest od 1971 roku eksponatem w Muzeum Nauki i Przemysłu w Chicago[6]. Moduł serwisowy został odrzucony przed wejściem w atmosferę, a moduł księżycowy nie stanowił elementu pojazdu podczas tej misji.
Pierwsza załogowa misja z wykorzystaniem rakiety nośnej Saturn V.
Pierwszy załogowy lot w pobliże Księżyca.
Największa prędkość osiągnięta przez człowieka – 11,04 km/s (podczas wejścia w atmosferę).
Pierwsza telewizyjna transmisja, ukazująca powierzchnię Księżyca.
Najdalsza podróż w kosmos z udziałem człowieka.
Pierwszy lot, podczas którego człowiek opuścił sferę oddziaływania grawitacyjnego Ziemi.
Misja zrealizowała wszystkie wyznaczone zadania. Po raz pierwszy umieszczono statek Apollo wersji Block II na szczycie rakiety Saturn V i był to pierwszy lot załogowy z wykorzystaniem tej rakiety. Po raz pierwszy człowiek wyrwał się ziemskiej grawitacji i znalazł się dalej niż na orbicie wokół naszej planety. Pierwszy raz człowiek osobiście zobaczył niewidoczną z Ziemi odwrotną stronę Księżyca. Obejrzał powierzchnię naszego satelity z odległości 110 kilometrów, a także Ziemię z odległości prawie 400 tysięcy kilometrów. Systemy rakiety i statku działały prawidłowo, nie zanotowano żadnych poważnych odstępstw od normy.
Przypisy
↑Apollo 8 [online], NASA, 21 grudnia 2017 [dostęp 2018-12-27](ang.).
↑StephanieS.ZellerStephanieS., Apollo 8: The Far Side, RobR.Garner (red.) [online], NASA, 20 grudnia 2018 [dostęp 2018-12-27].
↑ abcdefghRobert Godwin: Apollo. Początek programu.. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 61-65. ISBN 978-83-7648-831-8.
↑Na Księżycu nie występują wschody i zachody Ziemi. Z punktu, z którego zostało zrobione zdjęcie „Wschód Ziemi”, Ziemia jest zawsze widziana pod tym samym kątem, ale różnie oświetlona przez Słońce.