nl Regering-Valls I

Politiek in Frankrijk
	Politiek van Frankrijk ; Grondwet President (lijst); Emmanuel Macron; •; Premier (lijst); Michel Barnier Parlement ; Senaat; •; Voorzitter (lijst); Gérard Larcher; •; Nationale Vergadering; •; Voorzitter (lijst); Yaël Braun-Pivet Regering ; Regering-Barnier ; •; Ministers; Binnenlandse Zaken (lijst); Bruno Retailleau; •; Buitenlandse Zaken (lijst); Jean-Noël Barrot; •; Defensie (lijst); Sébastien Lecornu; •; Financiën (lijst); Antoine Armand; •; Justitie (lijst); Didier Migaud; •; Economische Zaken (lijst); Antoine Armand; •; Onderwijs (lijst); Anne Genetet Politieke partijen Verkiezingen; Nationale Vergadering; 2024 − 2029; Senaat; 2023 − 2026; President; 2022 − 2027 Bestuurlijke indeling Secretaris-generaal Élysée; Alexis Kohler

Regering–Valls I
Kabinet in Frankrijk
Premier	Manuel Valls (PS)
Partij(en)	PS–PRG
Politieke kleur	Democratisch Socialistisch–Sociaal Liberaal (Centrumlinks)
2012–2017
Start	31 maart 2014
Eind	26 augustus 2014
Voorganger	Ayrault II
Opvolger	Valls II
Staatshoofd	François Hollande
Website	Officiële website
Portaal	Politiek

De regering-Valls I (Frans: Gouvernement Manuel Valls II) was de zevenendertigste regering van Frankrijk. Deze regering trad aan nadat de regering-Ayrault II op 31 maart 2014 haar ontslag had aangeboden aan president Hollande. Dit gebeurde naar aanleiding van een slechte uitslag voor de Parti socialiste bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2014. De regering-Valls I stond onder leiding van premier Manuel Valls, die eerder minister van Binnenlandse Zaken was. President Hollande zei in een televisietoespraak aan het Franse volk dat hij van Valls een "gouvernement de combat", een "strijdbare regering" verwacht.^[1]

Op 25 augustus 2014 bood Valls het ontslag van zijn regering aan aan president Hollande. Hij werd daarop door de president belast met de formatie van een nieuwe regering, waarvan de samenstelling op dinsdag 26 augustus bekend werd gemaakt.^[2]

Samenstelling

De regering-Valls I bestond uit de minister-president (Premier ministre) en zestien ministers met portefeuille (Ministre). De regering kende geen ministers-gedelegeerde^[3] (Ministre délégué) of ministers van staat (Ministre d'État). De benoeming van tien staatssecretarissen (secrétaire d'État) stond gepland voor 9 april.^[4]^[5] Het werden er uiteindelijk veertien.^[6] Staatssecretarissen zijn niet benoemd sinds de regering-Fillon III. Op vier na waren alle bewindslieden lid van de Parti Socialiste.

	Functie(s)	Ambtstermijn		Partij
Manuel Valls (1962)	Premier	31 maart 2014	6 december 2016 ^[7]	PS
Bernard Cazeneuve (1963)	Minister van Binnenlandse Zaken	31 maart 2014	6 december 2016 ^[7]	PS
Laurent Fabius (1946)	Minister van Buitenlandse Zaken	15 mei 2012 ^[8]	11 februari 2016 ^[7]	PS
Michel Sapin (1952)	Minister van Financiën	31 maart 2014	17 mei 2017 ^[7]	PS
Arnaud Montebourg (1962)	Minister van Economische Zaken	31 maart 2014	26 augustus 2014	PS
Arnaud Montebourg (1962)	Minister voor Industriële Zaken	15 mei 2012 ^[8]	26 augustus 2014	PS
Jean-Yves Le Drian (1947)	Minister van Defensie	15 mei 2012 ^[8]	17 mei 2017 ^[7]	PS
Christiane Taubira (1952)	Minister van Justitie	15 mei 2012 ^[8]	26 januari 2016 ^[7]	PRG
Christiane Taubira (1952)	Zegelbewaarder	15 mei 2012 ^[8]	26 januari 2016 ^[7]	PRG
Marisol Touraine (1959)	Minister van Volksgezondheid	15 mei 2012 ^[8]	17 mei 2017 ^[7]	PS
Marisol Touraine (1959)	Minister van Sociale Zaken	15 mei 2012 ^[8]	17 mei 2017 ^[7]	PS
François Rebsamen (1951)	Minister van Arbeid en Werkgelegenheid	31 maart 2014	1 september 2015 ^[7]	PS
Benoît Hamon (1967)	Minister van Onderwijs	31 maart 2014	26 augustus 2014	PS
Benoît Hamon (1967)	Minister van Hoger Onderwijs en Wetenschap	31 maart 2014	26 augustus 2014	PS
Sylvia Pinel (1977)	Minister van Huisvesting	31 maart 2014	11 februari 2016 ^[7]	PRG
Sylvia Pinel (1977)	Minister van Ruimtelijke Ordening	31 maart 2014	11 februari 2016 ^[7]	PRG
Stéphane Le Foll (1960)	Minister van Landbouw en Visserij	15 mei 2012 ^[8]	17 mei 2017 ^[7]	PS
Ségolène Royal (1953)	Minister van Ecologie, Duurzame Ontwikkeling en Energie	31 maart 2014	17 mei 2017 ^[7]	PS
Marylise Lebranchu (1947)	Minister van Publieke Diensten	15 mei 2012 ^[8]	11 februari 2016 ^[7]	PS
George Pau-Langevin (1948)	Minister van Overzeese Gebiedsdelen	31 maart 2014	30 augustus 2016 ^[7]	PS
Aurélie Filippetti (1973)	Minister van Cultuur en Communicatie	15 mei 2012 ^[8]	25 augustus 2014	PS
Najat Vallaud- Belkacem (1977)	Minister van Jeugd en Sport	31 maart 2014	25 augustus 2014	PS
	Minister voor Stedelijke Ontwikkeling	31 maart 2014
	Minister voor Emancipatie en Gelijkheid	15 mei 2012 ^[8]

Staatssecretarissen

Naam	Functie	Partij
Jean-Marie Le Guen	Staatssecretaris belast met Parlementaire betrekkingen	Parti Socialiste
Fleur Pellerin	Staatssecretaris belast met Buitenlandse handel, Bevordering van toerisme en Fransen in het buitenland	Parti Socialiste
Harlem Désir	Staatssecretaris belast met Europese zaken	Parti Socialiste
Annick Girardin	Staatssecretaris belast met Ontwikkeling en Francofonie	Parti Radical de Gauche
Frédéric Cuvillier	Staatssecretaris belast met Transport, Zee en Visserij	Parti Socialiste
Geneviève Fioraso	Staatssecretaris belast met Hoger onderwijs en Onderzoek	Parti Socialiste
Christian Eckert	Staatssecretaris belast met Begroting	Parti Socialiste
Valérie Fourneyron	Staatssecretaris belast met Handel, Nijverheid, Consumenten en Sociale economie en Solidariteit	Parti Socialiste
Axelle Lemaire	Staatssecretaris belast met Digitale economie	Parti Socialiste
Kader Arif	Staatssecretaris belast met Veteranen	Parti Socialiste
André Vallini	Staatssecretaris belast met Territoriale hervorming	Parti Socialiste
Laurence Rossignol	Staatssecretaris belast met Gezin, Ouderen en Autonomie	Parti Socialiste
Ségolène Neuville	Staatssecretaris belast met Invaliden en de Strijd tegen uitsluiting	Parti Socialiste
Thierry Braillard	Staatssecretaris belast met Sport	Parti Radical de Gauche

Bronnen, noten en/of referenties

↑ 'Manuel Valls, de ‘linkse Sarkozy’, nieuwe Franse premier', NRC 31 maart 2014, laatst geraadpleegd op 4 april 2014.
↑ (fr) Le gouvernement Valls 2, Élysée 26 augustus 2014, laatst geraadpleegd op 26 augustus 2014.
↑ De vertaling is ontleend aan J.L.W. Broeksteeg, Prakke/Kortmann: Staatsrecht van Landen van de Europese Unie, Deventer: Kluwer 2013, p. 140.
↑ (fr) 'Gouvernement Valls : les secrétaires d'Etat nommés mercredi 9 avril', RTL.fr 4 april 2014, laatst geraadpleegd op 5 april 2014.
↑ (fr) 'Une dizaine de secrétaires d'État dans le gouvernement de Manuel Valls', Le Figaro.fr 3 april 2014, laatst geraadpleegd op 5 april 2014.
↑ (fr) Quatorze secrétaires d'État rejoignent le gouvernement Valls, Le Figaro.fr 9 april 2014, laatst geraadpleegd op 15 mei 2014.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Functie gecontinueerd in de volgende Regering-Valls II
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Functie gecontinueerd van de vorige Regering-Ayrault II

Voorganger:
Ayrault II

Regering–Valls I
2014

Opvolger:
Valls II

[1] 'Manuel Valls, de ‘linkse Sarkozy’, nieuwe Franse premier', NRC 31 maart 2014, laatst geraadpleegd op 4 april 2014.

[2] (fr) Le gouvernement Valls 2, Élysée 26 augustus 2014, laatst geraadpleegd op 26 augustus 2014.

[3] De vertaling is ontleend aan J.L.W. Broeksteeg, Prakke/Kortmann: Staatsrecht van Landen van de Europese Unie, Deventer: Kluwer 2013, p. 140.

[4] (fr) 'Gouvernement Valls : les secrétaires d'Etat nommés mercredi 9 avril', RTL.fr 4 april 2014, laatst geraadpleegd op 5 april 2014.

[5] (fr) 'Une dizaine de secrétaires d'État dans le gouvernement de Manuel Valls', Le Figaro.fr 3 april 2014, laatst geraadpleegd op 5 april 2014.

[6] (fr) Quatorze secrétaires d'État rejoignent le gouvernement Valls, Le Figaro.fr 9 april 2014, laatst geraadpleegd op 15 mei 2014.

[VallsII-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Functie gecontinueerd in de volgende Regering-Valls II

[AyraultII-8] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Functie gecontinueerd van de vorige Regering-Ayrault II

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]