Aerojet General X-8

Aerojet General X-8[1]
Aerojet X-8
Aerojet X-8
Algemeen
Land Verenigde Staten
Producent Aerojet General
Type Experimentele sondeerraket voor de bovenste atmosfeer, X-vliegtuig
Jaar 2 december 1949
Gebruikers NACA/NASA,

US Air Force, US Navy

Varianten X-8, X-8A, X-8B, X-8C, X-8D
Productieaantal resp. 68, 34, 1, 2, 3
Maten
Diameter 0,38 m
Spanwijdte 1,6 m
Lengte 6,2 m
Gewicht Leeg: 61,23 kg;

maximaal: 497,59 kg

Snelheid Mach 6
Bereik 32+ km
Max. hoogte 800.000 ft (222,1 km)
Specificaties
Aandrijving Aerojet vaste brandstofraket (80 kN); RTV-N10 vloeibare brandstofraket (12 kN)
Sturing Geen
Geleiding Geen

De Aerojet General X-8 was een door tollen gestabiliseerde, niet-geleide sondeerraket, die werd ontwikkeld om ladingen tot 68 kg tot een hoogte van 200.000 voet (61 km) te brengen. De X-8 werd doorontwikkeld tot de succesvolle Aerobee-raket.

Gebruik

Bij de lancering werd gedurende 2,5 seconde de Aerojet vaste brandstofraket met een stuwkracht van 80kN gebruikt. Hierna werd deze afgeworpen en werd de RTV-N10 vloeibare brandstofraket gebruikt. Deze laatste vuurde tot 40 seconden afhankelijk van het gewenste apogeum. De raket viel via een kogelbaan terug op aarde, de lading daalde via een parachute.

De basisversie van de X-8 mat 6,2 meter en had een spanwijdte van 1,6 m. Tijdens de tests werd een maximale hoogte gehaald van 222,1 km en een snelheid van Mach 6.

Referenties

  1. ↑ Miller, Jay (2001). The X-Planes: X-1 to X-45. Midland, Hinckley, UK, "Aerojet General X-8A, X-8B, X-8C, and X-8D Aerobee". ISBN 1857801091.